de krant van gisteren

‘Het Arendsslot bij ’s-Heer Arendskerke is de glorieuze winnaar geworden van de PZC-verkiezing ‘het mooiste gebouw van Zeeland’ … De verkiezing is de afsluiting van de serie OverNieuw, waarin in de PZC en op Omroep Zeeland aandacht op nieuwe architectuur werd gevestigd.’ (onderschrift op de voorpagina van de Provinciale Zeeuwse Courant)

‘Mijn zaterdagochtend begint op blote voeten, in mijn negligeetje, aan de keukentafel. Dan drink ik een cortado met melk. Zodra ik die achter de kiezen heb, ga ik naar buiten om boodschapjes te doen…’ (actrice Lieke van Lexmond in het Volkskrantmagazine)

 

Zomaar twee stukjes tekst uit twee zaterdagkranten die gisteren mijn aandacht trokken. Het eerste vooral door de foto van het protserige pseudopaleis dat in fullcolor het grootste gedeelte van de voorpagina vult. Voor een keer blij dat de krant slechts in tabloidformaat wordt gedrukt. Het tweede uiteraard door het totaal ontbreken van fotografisch bewijsmateriaal voor de geclaimde berrevoetse zaterdagochtendlijke boodschapjesexcursie van de schaars geklede actrice.

Vijftienhonderdvierenzeventig Zeeuwen brachten hun stem uit op een fantasieloze nieuwbouwkopie van een Loirekasteeltje. Een pretentieus symmetrisch bouwwerk in machinaal bewerkte zandsteen, dat nooit een plaats in de Zeeuwse klei had mogen krijgen. Elk zijn droom, ieder zijn eigen gevoel voor esthetiek, alles zijn plaats. Het moge duidelijk zijn dat ik in elk geval de overwinning van dit kitschkasteel niet op zijn plaats vind. Als dit aandacht geven is aan ‘nieuwe’ architectuur, dan vermoed ik dat de PZC binnenkort weer monochroom en op deugdelijk ochtendbladformaat zal worden gedrukt.

Iedereen zijn op de rommelmarkt gekochte letterbakken weer inleveren, de ‘courant’ zal weer volgens de ‘nieuwste’ technieken met de hand worden gezet. Een persfotograaf zal samen met zijn gebochelde assistent een plaat belichten, waarop na langdurig gefrunnik in een verduisterde kamer te zien zal zijn hoe vijftienhonderdvierenzeventig Zeeuwen op een mooie zaterdagochtend in juni blootvoets en in hun negligeetje de provincie uit worden gejaagd door een woedende horde vertegenwoordigers van de goede smaak. Ik prijs mij gelukkig dat de stand der techniek tegen die tijd zover zal zijn teruggedraaid, dat het commercieel afdrukken van lichtbeelden helaas nog niet helemaal op punt staat. Dat plaatje van Lieke’s blote voeten bedenk ik er dan zelf wel bij.