antireclame

Tien over half acht vanochtend. Een radiostem verteld mij en alle andere luisterende ouders dat we blij mogen zijn dat onze kinderen nu op school zitten. Ik kijk opzij naar mijn kinderen en kan niet aan de indruk ontkomen dat ik niets verkeerd gedaan heb. Ik begrijp dat Plan België die vijfenzeventig miljoen meisjes op deze wereld die niet naar school kunnen of mogen wil helpen, maar daarom hoef ik mijn kinderen toch niet al om zeven uur naar de opvang te brengen? Vanmiddag tijdens de lunch probeerden ze het nog een keer. Ik smeerde nog een boterham voor mijn schoolgaande dochter en was blij dat ik dit samen met haar kon doen.

Het irriteert me wel vaker, reclame op het verkeerde tijdstip. Aankondigingen van Sinterklazen in winkelcentra een week voor dat de beste man in het land arriveert. Een radiospotje voor een aanbieding die geldig is tot en met vandaag. Ruim na sluitingstijd. Dat soort dingen. Misschien maak ik me wel druk om niets. Hopelijk. Al blijf ik er van overtuigd dat het commerciëel allemaal wel wat slimmer kan. Of zou het allemaal deel uitmaken van een groter plan? Een poging ons allemaal op het verkeerde been te zetten. Nah.